Rozdział 6 .

    Wyszedł . Na dobre wyszedł . Wraz z zamknięciem przez Niego drzwi , Ja zamknęłam coś nieodwracalnie . P.Katie patrzyła na mnie niezrozumiałym wzrokiem . Wpadłam w jakąś dziurę . Teraz jej  słowa są decydujące . Teraz tylko ta 60 letnia kobieta jest w stanie w jakikolwiek , nawet minimalny sposób sprawić , bym na nowo zaczęła przyswajać definicję "szczęścia" . Kobieta przybliżyła się do mojej sylwetki opartej o łóżko stojące na środku sypialni . Ujęła moją dłoń w swojej , pokrytej pomarszczoną skórą . Popatrzyłam na kobietę by następnie zwrócić wzrok na nasze splecione palce . To było niesamowite . Patrząc na nasze dłonie widziałam dwie odrębne historię . Jedną , P.Katie . Historię dopełnioną , przeżytą w stu procentach . Historię bólu i rozpaczy jak i ogromu szczęścia i dumy . I moja . Taka gładka , lecz pomimo młodego wieku zapełniona po brzegi historiami o których inni nawet nie śnili . Tymi dobrymi jak i tym złymi i odrażającymi . Jednak myślę , że nasze obydwie dłonie pasowały do siebie wprost proporcjonalnie . Obydwie lśniły podobnym blaskiem , niestety u mnie ten blask chował się za niewidzialną chmurą rozpaczy i tęsknoty . Tęsknoty za zapachem beztroski i dotykiem spokoju .[KLIK]
    Kobieta mocno zacisnęła nasze dłonie i spokojnie tonąc w moich brązowych tęczówkach powiedziała :
    - Człowiek jest przerażającą istotą , mnóstwo żartów , wyborów... - na chwilę ściszyła swój ton głosu by po kilku sekundach ciszy kontynuować- i list , a możemy przeczytać tylko kilka z nich i niekoniecznie tych właściwych . Może to co stało się wczorajszego dnia , nie jest listem który powinien trafić w twoje ręce , i może czas zawalczyć o list w którym ukazana jest historia szczęśliwej kobiety . Kobiety która jest bardzo silna i umie walczyć . Musisz tylko dostać go w swoje ręce . Nawet jeśli walka będzie zacięta . Masz do tego prawo kochanie - podkreśliła , głaszcząc mój mokry od słonych łez policzek .
    Wewnętrznie czułam emanujące zrozumienie ze strony kobiety . Wiedziałam , że rozumie , że dokładnie wie co w tej chwili czuję , mimo tego , że nie wie co przeżyłam .
    Wtuliłam się mocno w wełniany sweter okrywający ramie staruszki , i uwalniając kolejne łzy milczałam . Milczenie było w tym wypadku najlepsze . Czasami zawodzimy się na ludziach . Czasami nas zaskakują . Ale naprawdę nigdy ich nie poznamy... Dopóki nie posłuchamy tego , co jest w ich sercach . Czemu do jasnej cholery nikt , poza moją ukochaną 60 letnią ulubienicą nie chcę wsłuchać się w melodię mojego serca?
    Jagodowy zapach płynu do płukania Kobiety wprawił mój mózg w bardzo melancholijny stan sprzyjający myśleniu . I zastanawia mnie jedno . "Tak cholernie chciałbym Ci pomóc". Czemu nie zrobił tego dzisiaj? Może my wszyscy dajemy bezkrytycznie część naszych serc tym , którzy twardo myślą o nas w ten sposób?
    -Bardzo Pani dziękuje , za wszystko , naprawdę - powiedziałam wiedząc , że to ten moment . Moment w którym moja tajemnica powinna ujrzeć światło dzienne -To się stało na początku grudnia...- powiedziałam niepewnie .
    Po usłyszeniu całej historii z oczu P.Katie popłynęła fala łez . Mocno ścisnęła moją dłoń i wpatrywała się w moje oczy jak gdyby chciała mi powiedzieć , że strasznie jej przykro , ale język właśnie zaplątał się w tradycyjny supeł wykorzystywany w sytuacjach w których po prostu nie wiemy co powiedzieć .
    Tego dnia długo rozmawiałyśmy . Bardzo długo . Między innymi o tym jak sobie poradziłam , jak radzili i nadal radzą sobie z tym moi rodzice . Zastanawiacie się , czy powiedziałam P.Katie o spotkaniu z Louisem ? Oczywiście , że tak . Jak inaczej mogłam wytłumaczyć jej moje zachowanie , moje karygodne zachowanie w stosunku do jej wnuczka .
    Ta rozmowa strasznie nas zbliżyła . To co podobało mi się najbardziej to spokój którym emanowała P.Katie podczas słuchania mojej całej historii . Obawiałam się sytuacji , w której mówię kobiecie o zaistniałym incydencie z Louisem , a Ona natychmiast podskakuję i jak oparzona krzyczy "Musisz wszystko powiedzieć Zaynowi" . Nawet gdybym miała mu to mówić , to po co ? Przecież nie mamy względem siebie żadnych zobowiązań . Przecież ja nic nie czuję . Nie czuję . Mój mózg jeszcze parę razy przyswoił sobie tą krótką definicję , by następnie wysłać wszystkie spostrzeżenia na temat zaistniałej sytuacji mojemu sercu .
    Pomijając wszystkie fakty , to przecież Louis miał rację . Ja . Ja taka nieczysta , nie dobra i nie zasługująca na coś dobrego , nie mogę wchodzić w brudnych butach w idealnie poukładane życie młodego gwiazdora . Przecież to nie dorzeczne . Jeszcze znajdę swoją miłość . Znajdę prawda ?
    Po leniwym i pełnym emocji dniu wybrałyśmy się z P.Katie na spacer po pobliskim parku . Lekarz zalecił kobiecie długie przebywanie na świeżym powietrzu . Wzięłam staruszkę pod rękę i ubrane w ciepłe pikowane kurtki zaczęłyśmy iść przed siebie .
    Wybiła już 20 , a chłodny wiatr wywołał nieprzyjemne rumieńce na naszych policzkach , dlatego też przyspieszyłyśmy tempo i udałyśmy się do naszego ciepłego schronu zwanego domem .
    Po wypiciu gorącej herbaty pożegnałam staruszkę ciepłym uściskiem i udałam się do swojej sypialni . Oczywiście po przekroczeniu progu mój telefon zaczął swoje cowieczorne wariację , które wywołane były mnóstwem połączeń z Polski . Raport był już zdany , uściski od całej rodzinki przekazane , więc to chyba dobra pora na kąpiel . Skoro szanowny pan Louis pokrzyżował moje plany , to szukanie pracy odkładam na jutro .
    Wykąpana i ubrana w moją pidżamę otuliłam swoja ciało ogromną kołdrą i myślałam . Myślałam nad pracą , nad rodzicami , nad Panią Katie . Nagle moje ciało oblała fala gorąca . Szybko podniosłam się z łóżka i powędrowałam w stronę białych drewnianych drzwi balkonowych . Oparłam swoje bezładne ciało o zimną metalową ramę i stało się . Moim oczom ukazało się miejsce w którym widziałam cień . Cień dwóch postaci , które rozpoznałam po dokładniejszym przyjrzeniu się . Widziałam siebie i Zayna w miejscu w którym pierwszy raz poczułam jego zapach i ciepło . Jego chwilową troskę . Nie zorientowałam się kiedy moje ciało zaczęło dygotać z powodu śniegu pod moimi gołymi stopami .
    Zegar pokazywał 01.56 . Chwyciłam telefon i wpatrywałam się w nazwę "Zayn M." . Po jaką cholerę ? Nie wiem . Szczerze nie wiedziałam . Wiedziałam , że chcę zapomnieć o tym niefortunnym posunięciu z jego strony (patrz.scena przed domem P.Katie.). Chciałam ... pragnęłam tylko , żeby wiedział ... że przepraszam .
    *10.30. Kuchnia domu Pani Katie*
    -Zdecydowanie parmezan dodaję słonawego posmaku - odpowiedziałam kobiecie kosztując jej śniadaniowego omleta .
    Szybko zjadłam śniadanie i z zawrotną prędkością pobiegłam do swojej sypialni odziać swoje ciało w jakieś ciepłe i zarazem dobrze wyglądające ubrania :

    Owijając szal wokół swojej szyi i dopinając ostanie  guziki mojego beżowego płaszcza przekręciłam kluczyk w drzwiach . Pożegnałam się z Panią Katie i ruszyłam do walki Marina vs wredni pracodawcy .
    Taksówkarz przyjechał po mnie i po 30 minutach byłam pod ekskluzywnym budynkiem . Byłam z niezłym szoku , zważając na fakt , że przecież to budynek rekrutacji i jeszcze bardziej dziwił mnie fakt , że mogą sobie pozwolić na szklany budynek , ale przecież to Londyn , niebo a ziemia jeśli chodzi o rozpadające się , Krakowskie budynki .
    Przemiła blondynka po przeczytaniu mojego SV które jak na 17 letnią dziewczynę miałam bardzo bogate uśmiechnęła się nieznacznie i wręczyła mi wizytówkę .
    Pojechałam pod podany adres . Moja reakcja ? Pierwsze 10 minut to zachwyt , że widzę redakcję VOGUE , a drugie 10 to przyswajanie faktu , że pomyliłam adresy .
    Taksówkarz dokładnie tłumaczył mi , że właśnie ten adres znajduję się na wizytówce . Okey , postanowiłam iść za radą pana przed czterdziestką i wejść do wieżowca .
    -Proszę kierować się do ostatnich drzwi na lewo , tam zapozna się pani z formularzem który należy wypełnić a potem przejdziemy do rozmowy .
    *Droga powrotna do posiadłości Pani Katie.*
    Spotkanie trwało od godziny 11 do 17 . Jestem padnięta i wycieńczona . Tysiące osób zajmujące się papierkową robotą wypytywały mnie o znanych projektantów oraz trendy na nadchodzącą jesień . Teraz łudzę się , że oddzwonią bo miesięczna stawka nie była mała .
    Kiedy już chciałam wejść do domu z nadzieją spokojnego odpoczynku zobaczyłam znajome auto zaparkowane w pobliżu garażu . O cholera . To Zayn . Jak ja mam mu się teraz pokazać ?
    "Spokojnie Marina , Zachowaj się dojrzale" .
     Pierdolę dojrzałość nie wejdę tam . Idę się przejść i będę siedziała w tym parku tak długo jak tylko się da .
     Mijały sekundy , minuty .... godziny . Myślałam , że zamarznę . Musiałam wracać .
     *Posiadłość Pani Katie*
    Uff . Samochodu nie ma . Przekroczyłam próg domu cała zmarznięta .
    -Jestem ! - krzyknęłam .
    -Cześć - powiedział .... Zayn ?!
    Ale jak to ? Nie było samochodu ! O nie ...
    Chłopak widząc moją zdezorientowaną minę spokojnie mi oświadczył :
    -Zostaję na noc .
    Zakłopotana zerknęłam na Panią Katie , jednak ta tylko posłała mi niemrawe "Przepraszam" .
________________________________
Rozdziały będą dodawane w Soboty , ponieważ szlaban na korzystanie z sieci robi swoje .
Dziękuje za wszystkie komentarze i trzymajcie kciuki za moją wakacyjną wyprawę . Wiem , że to wcześnie , ale jednak 400 km pociągiem to wyzwanie na które chce przygotować swój umysł już teraz :)
Marina M.